Muszę się podzielić swoim odkryciem.

Domyślam się, że dla wielu nie będzie to specjalnie odkrywcze, ale pewnie jest też sporo takich jak ja.

(Jest?)

Michalina niespecjalnie lubi lalki. Miała ich kilka, nawet Barbie dwie, ale leżały.

Nie dlatego, że minął jej zapał.

Po prostu nigdy go nie było.

Ona tych lal nie wybrała, ktoś je wybrał za nią, w nadziei,

że polubi jak na dziewczynkę przystało.

Ale ona woli samochody, smoki, psy…

Uwielbia czytać, kocha też myszkę minnie, ale lalki precz.

Zebrałam więc te wszystkie jej lale z żalem i spakowałam do pudła.

Myślę, że może za kilka lat, może za dwa, ucieszą ją i wtedy je wyciągnie.

Jeśli nie, to trudno, ale może.

Spakowałam i zawiozłam do dziadków.

Niech tam czekają na lepsze czasy, albo rodzeństwo.

Może po prostu nie trafiły w jej gust.

Są wśród nich szmacianki, bobasy i dwie Barbie.

Mnie także te lalki nie powalają.

Absolutnie nie są brzydkie, ale nie ma w nich nic niezwykłego.

Nie chodzi mi o sikające bobasy i eko szmacianki, po prostu nie mają “tego czegoś”.

.

Są jeszcze Monster, ale nie podobają mi się.

Co prawda okazało się, że po prostu nie znałam ich filozofii,

“Nieważne jak wyglądasz, to że jesteś inny nie znaczy że jesteś dziwny. Warto być sobą”

ale jakoś to jeszcze nie nasz etap.

Miśka nie czuje się inna i dziwna, mam nadzieję, że nigdy ten etap nie nastąpi,

że będzie znała swoją wartość i to ona będzie wyznaczać trendy,

ale w razie czego, to już wiem co mówić.

Póki co wydają mi się zbyt straszne.

Nie to, że moje dziecko miałoby się  bać, ona nie z tych,

ale nie musi być już bardziej straszna niż jest.

Wystarczy mi, że jest dinozaurem i potworami ryczącymi,

teraz chciałabym żeby choć przez chwilę była łagodnym barankiem, albo księżniczką.

Tylko nie taką lukrowaną i słodką.

Ja wiem, że to nie jej “stajl”.

Ale taką troszkę bajkową wróżką… no czymś baśniowym i nie ryczącym.

.

Pewnego dnia, zupełnie przypadkiem wpadłyśmy na oszałamiającą wystawę lalek Ever After High. 

Znacie te lalki?

Bo ja ich nie znałam, choć o nich słyszałam.

Tak, a to nie to samo!

Łączyłam je, całkiem błędnie, z serią Monster High, a one mało mają wspólnego.

Ever After to potomkinie bajkowych stworzeń i postaci.

Mnie najbardziej urzeka Madeline Hatter, Blondie, Raven i Kitty Cheshire (oj ta jest boska!).

Ale ja jeszcze mało z nich znam.

Podobno jest też córka Roszpunki! :)) Aaaaa! ♥

Są pokręcone i baśniowe na maksa.

Ta pierwsza to córka Szalonego Kapelusznika.

Dziewczyny są magiczne, potrafią czarować, chodzą do szkoły, zawierają przyjaźnie.

To część filozofii EAH, którą zaczęłam zgłębiać i strasznie się wkręciłam.

Ale pomijając ciekawy rodowód każdej z lal (a Raven Queen to córka Złej Królowej WOW!)

to te lalki są po prostu obłędnie piękne.

No słowo daję, chciałoby się je mieć wszystkie i wcale nie dzielić z dzieckiem ;)

No cóż, to jednak pierwszy świadomy i pewny wybór Michaliny, więc lalka jest jej.

Rozczochrana, niedoubrana, ale ukochana i zamęczona miłością ;)

Ja to bym ją sobie na półeczce trzymała, ale ten zapał Miśki mi się podoba.

A tym rozczochraniem się nie przejmuję, bo jakość wykonania każdego milimetra tych lalek sprawia,

że można je szybko przywrócić do początkowego ładu i myk na półeczkę.

Nie wiem tylko czy warto je tam odstawiać, bo zabawa jej nadgarstkami

i macanie jej perfekcyjnie wykonanych falban i kropiastych rajtek sprawia frajdę i mi.

Za wykonanie daję im sto punktów, za urodę kolejne 100, a za to,

że rozkochały w sobie moje nielubiące lalek dziecko…

brakuje punktowej skali.

.

Dzięki wielkie! Czekamy niecierpliwie na Kitty i Blondie (córka Złotowłosej),

bo postacie z Alicji tym bardziej zakręciły w głowie Miśce i kto wie,

może w końcu będę miała baśniową dziewczynkę w domu.

Z pazurem, ale olśniewającą urodą i urokiem.

Tym osobistym i tym magicznym ;)

.

I żyli długo Ever After…

High!

.

Skuście się żeby je poznać, a wciągnie Was na dobre.

Nie pożałujecie!

Z tego co wiem, kochają je także chłopcy!